وب‌شعر دنج
مجموعه اشعار میثم رمضانعلیوبشعر دنج
مجموعه اشعار میثم رمضانعلیو مُرد
«و مُرد»
و مُرد، آن‌که تنم در برابرش خم شد
و رفت و جای نبودش بهانه‌ی غم شد
و بازگشت و نگاهی به یار خود انداخت
عبور کرد نگاهش، حضور او کم شد
دوباره تشنه لبم، باید از عطش رد شد
و آب داخل لیوان برای من سم شد
و خنده می‌کنم این‌جا میان گریه و ... آه
و پلک‌های دو چشمم به لحظه‌ای نم شد
حقیقتی است نبودن ـ و گریه کردم من ـ
صدای نازک من بعد هق هقم بم شد
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد