به مهربانم: اصغر سفیدگر
«وفا»
زندگی جدّی نیست
زندگی شوخی نیست
زندگی گر بشود با من و تو
حاصلش برگِ گلی‌ست
همه چیزش عشق است
من و تو
گمشده در کوچه‌ی عشقیم
بیا خار و حس کوچیمان
گل باشد
آسمانش پرِ نور
و زمینش پرِ رُز
قاب عکسِ خالی نصب کنیم
عشق را درک کنیم
عشق را درک کنم
به تو گر تیغ دهم
تو مرا رد نکنی
گم نکنی
و کسی وارد آن‌جا نشود
و مرا خارِ سیاهی بشمار
نَکَنم
تو کمک کن که منم رُز باشم.
تا همیشه
من همراهِ توام
گر مرا بد شمری
باز از عشق بگویم
که منم با سمنم.
18 اسفند 79